Het jaar van de uil

Recensie - © Cees van der Boom

Pascale Bruinen

 

“Het Jaar van de Uil”

 

Over verwondering, verlies en veerkracht

 

‘Het Jaar van de Uil' is ‘een waargebeurd verhaal over liefde, verlies en verdriet. Over veerkracht en verwondering, hoop en humor, zelfs op de treurigste momenten,’ zegt schrijfster Pascale Bruinen in haar voorwoord.

 

In haar werk als Officier van Justitie gebruikte zij haar logisch en analytisch denkvermogen: ‘wie eist, bewijst!’ Wettig en overtuigend bewijs telt! En dan vindt er een zeer ingrijpende gebeurtenis in haar leven plaats en dat zet haar wereld op z’n kop.

 

Durf jij jouw verdriet toe te laten?

 

Die gebeurtenis leidt haar tot de beslissing om haar baan als OvJ op te geven. Dit waargebeurde verhaal deelt ze als eerbetoon aan het {aan}durven van kwetsbaarheid. Maar vooral om jou te tonen dat je echt sterker uit een diepe put kunt komen, mits je jouw verdriet durft toe te laten. Én omdat zij jou in jouw leven net zo’n magische gebeurtenis gunt: ‘Want als je een open mind houdt en niet te snel (ver)oordeelt, kan er zoveel moois op je pad komen wat je anders zou missen.’

 

Een ster die langzaam uitdooft

 

Pascale neemt je mee en vertelt je liefdevol over haar 89-jarige vader. Een wijze - heel krachtige - man, zeer behendig met rekenen en redeneren en uiterst parate kennis is nu even kwetsbaar als een pasgeboren vogeltje dat uit zijn nest is gevallen. Hij heeft een flinke jas uitgedaan.

 

Noodgedwongen verhuist hij samen met zijn vrouw naar een appartement in het verzorgingshuis.  Daar kreeg hij van zijn vrouw een beeld van een houten uil op ware grootte, dat een prominente plaats krijgt.

 

Flashbacks

 

Wat mij aanspreekt, is dat Pascale als het ware ‘flashbacks’ toevoegt. Op die, bijna speelse manier, krijg je als lezer een inkijkje in vroeger en nu. Je ziet en beleeft de krachtige vader; haar held en het ‘Bruiniaans.’

 

Eindstation

 

Het gaat slechter met haar vader. Moeder, hartpatiënt, kan het niet meer aan en de huisarts adviseert verzorging ’s nachts elders. Na familieberaad bespreken ze dit met haar vader. Met overduidelijke ondertoon vraagt hij uiteindelijk koeltjes of ze dat allemaal zo vinden.

 

Hij weet wanneer hij zich gewonnen moet geven. Noodgedwongen komt dan het moment dat hij naar de verpleegafdeling gaat; Pascale probeert het verblijf zo gezellig mogelijk te maken.

 

En dan komt - toch nog onverwachts - het bericht van zijn overlijden. Vervolgens vertelt ze wat haar in pieken-en-dalen overkomt en reflecteert ze op en over zichzelf.

 

Magische manifestatie

 

De symboliek van de uil (en van de Catalpaboom) wordt steeds krachtiger en komt nadrukkelijker - in de meest letterlijke zin - in beeld. Uiteindelijk brengt de dood van haar vader, hoe verdrietig ook, haar heel veel moois.

 

Mijn conclusie

 

Ontroerend en boeiend, pakkend en meeslepend. Een heel persoonlijk inkijkje over verwondering, verlies en veerkracht!

 

Waardering: 5 uit 5.

 

Van Harte Aanbevolen!

 

Zelf lezen?

 

Het Jaar van de Uil

Over verwondering, verlies en veerkracht.

Pascale Bruinen

ISBN :  978-90-215-6351-0  

Kosmos Uitgevers

 

© Cees van der Boom

 

Trotse pa van Joanne, Sietske & Irene

 

Geregistreerd- (RAD) & Gecertificeerd Arbeidsdeskundige (CERT-AD) | Life-coach voor mensen met kanker | MCI Mastercoach | Re-integratiedeskundige | NOLOC erkend Loopbaanprofessional | NOBCO erkend Coach | Storyteller | Spreker | Recensent | Jobcoach | Reiki Master

 

Bewerking cover: Remko van Rijthoven ~ Vormzinnig