‘Upclose and Personal’ – Een zinderende avond met Derek Ogilvie in Assen.

Derek Ogilvie - Professioneel Medium in Assen

Details worden zichtbaar die hij nooit vooraf kon weten ...

 

Derek Ogilvie werkt ruim 20 jaar als professioneel medium. Hij gaf op woensdag 20 september 2023 een ruim 3 uur durende performance in de Diamond zaal van het Van der Valk hotel in Assen.

De één gelooft hem en loopt met hem weg; de ander vindt het maar zweverig en gelooft er niets van.

Als altijd liet de grootmeester zich inspireren door de spirits en maakte hij diepgaande connecties tussen de spirits en de aanwezige gasten. Het is – in mijn optiek dan – verbluffend hoeveel details er naar voren komen en die soms resulteren in grote verbazing van en verrassing bij de gasten. Soms leidde dat tot hilarische momenten.

 

Upclose and Personal: werkt dit concept?

Nu zou je kunnen zeggen dat de ticketprijs van € 53,50 + € 2,40 servicekosten best aan de hoge kant is, maar voor een drie uur durende performance { ik kies bewust voor deze benaming, want ik vind het zéker geen theatershow } is dat voor mij zeker de moeite waard.

Aangezien ik eerder een performance van Derek Ogilvie meemaakte in de grote zaal van De Bonte Wever in Assen en ‘weet’ hoe hij te werk gaat, was dat voor mij meer dan reden genoeg om een ticket te bemachtigen.

Bij zijn performance in november 2019 in de Bonte Wever waren naar schatting zo’n 450 gasten aanwezig op de tribunes. Volle bak dus. Veel gasten die ik na afloop van die performance sprak waren zeer onder de indruk maar er waren ook gasten die teleurgesteld waren dat zij geen reading kregen. In een zaal met een dergelijke omvang is dat natuurlijk ook onmogelijk.

Nu dus een performance in Van der Valk hotel in Assen en dat verbaasde mij enigszins. Om die reden liep ik voorafgaand aan zijn performance de Diamond zaal binnen. Tourmanager Pascale leek mij ietwat geïrriteerd omdat ik de zaal al binnenliep, terwijl zij nog druk was met de voorbereidingen, maar voor mij een uitgelezen kans om alvast sfeer te proeven.

Tóch nam zij de tijd om met mij in gesprek te gaan. Ik zag een heel andere opstelling dan voorheen bij De Bonte Wever; veel intiemer en met naar schatting plaats voor zo’n 60 gasten.

Pascale vertelde mij dat veel van zijn performances tijdens de corona periode geen doorgang konden vinden. Dat leidde voor Derek Ogilvie tot een bewust keuze om de performances op een andere wijze vorm te geven en hij koos er voor om een soort huiselijke setting te creëren. Voor mij verrassend maar ik had direct al wel het idee dat zit zou kunnen gaan werken. Na afloop kan ik ook  alleen maar zeggen: ‘Perfect choice!’ Veel intiemer en veel meer ‘to the point.’

Nerveuze en gespannen gasten die toch reikhalzend uitkijken …

Terug naar de lobby in afwachting van wat staat te gebeuren. Ik sprak enkele gasten in de lobby en sommige gasten waren zichtbaar nerveus en gespannen.

Eén van de gasten vertelde mij dat ze het enorm spannend vond maar ook dat als ze het nu niet deed het er nooit van zou komen. Een doorzetter dus! Na enig nadenken gaf ze aan dat ze het voor geen goud wilde missen.

Een andere gast was ook al eerder bij een performance maar gaf aan dat je nooit wist wat er zou komen. Weer een heel ander soort spanning die voelbaar was en ook zij zag er enorm naar uit.

Om 19:00 uur ging de zaal open. Wat ik eerder al aangaf: de opstelling was totaal anders dan bij De Bonte Wever.

Via de boekingssite was vooraf al bekend wie alleen of wie met 2, 3 of meer gasten zouden komen. De zaal was daar op ingericht. Kwamen er bijvoorbeeld 2 gasten binnen, dan wees Pascale in de ruimte de sets van 2 aan, waardoor de gasten verder vrije keuze hadden op welke stoelen in de ruimte zij zouden plaatsnemen.

De muziek nam tegen 19:30 steeds meer in volume toe, maar dat belette de gasten niet om met een steeds hoger gespreksvolume met elkaar in gesprek te zijn en blijven. Een enorm kippenhok dus …

Om 19:35 uur ineens een luide schreeuw. Iedereen schrok daar behoorlijk van en dat was de opkomst van Derek Ogilvie in de zaal. Eén mevrouw schrok daar zo enorm van, dat Derek Ogilvie direct op haar afstapte en zei: “If you’re going to die of an heartattaque, please meet me later.” Een schaterlach was het gevolg …

Welkom en ‘flight instructions’

Hij verwelkomde de gasten en sprak vooraf enkele duidelijke instructies af. Onder meer over het gebruik en het hanteren van de microfoon als een gast die in handen kreeg { wat in de praktijk ook weer een enorme uitdaging bleek }. Hij vertelde dat een gast in een andere show de microfoon zo abrupt naar haar mond bracht, dat zij een stukje van haar tand brak.

Hij instrueerde de gasten ook dat er geen foto’s gemaakt mochten worden, geen film- en/of geluidsopnames en ook dat er geen teksten mochten worden geschreven. Telefoons moesten op ‘uit’ om verstoringen in het contact met de spirits te voorkómen.

Hij liep verschillende gasten bij na en ineens kwam hij bij mij, gaf mij een hand en een knuffel en zei: “We’ve met before!”

Mijn verbazing was groot: Hoe wist hij in hemelsnaam nog dat ik bijna een eeuwigheid geleden bij zijn performance in De Bonte Wever was? Hij kent mij alleen als mens en ik heb hem nooit mijn naam verteld? Heel bijzonder! Later vertelde hij mij dat hij mensen met een bijzondere energie altijd herkent. Mijn mond viel open.

Daarna groepeerde hij gasten naar direct bloedverwantschap en creëerde daarmee diverse ‘bubbels,’ zoals hij dat noemde. Bijvoorbeeld sets van drie gasten bestaande uit moeder, vriendin van moeder en de dochter van moeder groepeerde hij als moeder, dochter en vriendin.

Wat mij het meest verbaasde en wat ik steengoed van hem vond, is dat hij binnen enkele minuten na de ‘flight instructies’ gasten – en daarmee hun spirits – aan elkaar koppelde en hij iedereen ademloos aan het luisteren kreeg.

Tijdens de reading van een gast gaf die spirit hem door dat hij verbinding moest zoeken met een andere gast aan het andere einde van de zaal en weer terug bij een andere gast, waardoor er een soort driehoeksverhouding ontstond tussen diverse gasten.

Derek Ogilvie weet sinds een paar jaar dat de spirits ook met elkaar communiceren en vandaar – dat was ook deze avond duidelijk – werd hij door de ene spirit soms naar een andere gast gestuurd om daar een connectie te leggen.

Bij een gast was bijvoorbeeld het verbindende woord ‘truck.’ Het bleek dat de overleden man van die gast truckdriver was terwijl de broer van een andere gast dat was en bij een andere gast was dat haar vriend, die in opleiding was. De verbinding ‘truck’ in de zaal was gelegd.

Hoewel gasten soms aarzelend antwoordden op wat hij doorkreeg van de sprits van die gasten bleek dat wat hij doorkreeg opmerkelijk accuraat en doeltreffend was. Soms moesten de gasten over zijn opmerkingen nadenken en dan bleek later dat zijn opmerking wel degelijk doel trof. Hij gaf aan dat dit niet iets dat uit hemzelf komt, maar dat hij dat doorkrijgt van de spirits.

Tijdens een reading van een gast bleek dat zij zich bepaalde dingen totaal niet kon herinneren of dat die voor haar onherkenbaar waren. Haar zus probeerde haar te helpen, maar dat kapte hij direct af. Hij vertelde haar dat zij zó haar best deed en dat dit zijn proces in het contact met de spirits verstoorde. Daardoor verplaatste de energie zich weer naar die gast en kreeg hij haarfijn zaken door en ook toen bleek die informatie haarfijn te kloppen.

Soms kreeg hij ook informatie door die de gasten op geen enkele wijze konden plaatsen of die onjuist was. Hij leek zich dan te verexcuseren en ik kreeg de indruk dat hij zich daar allerminst senang bij voelde, bijna alsof hij faalde.

Dat wil ik toch in een context plaatsen. Ik voelde bij veel gasten de spanning en daardoor leek het soms alsof de gasten de verkregen informatie niet konden plaatsen maar later alsnog aangaven dat zij dingen herkenden.

Daarna kwam weer andere informatie die tóch weer tot verbinding en herkenning leidden en die voor hilarische momenten zorgden, waardoor de hele zaal in lachen uitbarstte. Overigens moet ik daaraan toevoegen dat Pascale aangaf dat gasten soms pas enkele dagen later bericht doorgaven dat de informatie na gesprekken met naasten en/of verwanten zij ineens wel informatie in het juiste perspectief konden plaatsen.

Pauze

Tijdens de pauze sprak ik opnieuw enkele gasten. Sommigen waren wat in verwarring over wat ze hoorden en anderen waren heel blij dat ze nu – voor het eerst -antwoord hadden op voor hen prangende vragen.

Bij sommige gasten was de spanning nog steeds aanwezig, maar ik kreeg de indruk dat het meer een soort opwindende spanning was dan nervositeit.

Upclose and Personal – Deel 2

Na de pauze van circa 20 minuten en toen iedere gast weer had plaatsgenomen kwam de grootmeester opnieuw de zaal binnen en weer met een harde en luide schreeuw.

Je zou verwachten dat hij opnieuw weer connecties zou moeten maken maar het was verbazingwekkend om te zien hoe hij opnieuw en haarfijn de connecties tussen de gasten en de spirits weer wist te herinneren en te verbinden. Alles klopte weer tot op de punt en de komma.

Wat mij opviel is dat hij vaak bevestiging zoekt. Dat doet hij niet ten faveure van zichzelf maar als erkenning voor de aanwezige spirits. In mijn optiek maakte hem dat groots en ook kwetsbaar. Hij gaf later aan dat het niet om hem of om zijn ego gaat.

Natuurlijk hoopte iedere gast dat er ook een reading voor haar / hem zou zijn, maar helaas was dat niet het geval. Rondom de afsluiting om 22:40 uur vertelde Derek ook dat ze dan niet teleurgesteld moesten zijn. Hij legde hen uit dat in die situaties de spirits er nog niet ‘klaar’ voor waren om zich te laten zien.

Kleinschalig optreden werkt!

Wat mij bijzonder aansprak { en zéker ook de aanwezige gasten } is de kleinschaligheid van zijn performance. Het is veel intiemer en – zo merkte ik duidelijk bij de gasten – op een bepaalde manier ‘veiliger’ voor hen dan zoals destijds in De Bonte Wever het geval was.

Hoewel ik geen enkel negatief commentaar kon geven op die voorstelling: deze vorm van performance geniet zéker mijn voorkeur. Mijn oproep aan hem zou daarom ook zijn om zéker deze lijn voort te zetten!

Veel gasten maakten er na afloop gebruik van om nog even met de grootmeester op de foto te gaan.

Ik sprak Derek Ogilvie na afloop en hij gaf aan dat hij zich op sommige momenten ‘fucked up’ voelde. Niets menselijks is hem vreemd. Hij legde uit dat dit zo voor hem voelde omdat sommige informatie niet landde en/of niet begrepen werd en/of omdat de gasten die informatie niet konden plaatsen.

Voor mij was daardoor duidelijk dat de grootmeester totaal geen (ster) allures heeft en aan de ene kant een grootsheid is en aan de andere kant misschien ook wel onzeker, hoewel dat laatste misschien niet het juiste woord is.

Mogelijk komt dat door zijn autisme, zoals hij dat zelf duidelijk aan het begin van zijn performance verwoordde. Hij gaf aan dat hij verbindingen ‘in the real world’ lastig vindt en ook dat hij daarom directe respons van de gasten verwacht als hij iets zegt. Dat komt, gaf hij aan, dat zijn hoofd ‘anders op hol gaat en een loopje met hem neemt.’

Misschien ter herhaling, maar Pascale vertelde mij dat Derek Ogilvie soms dagen later na zijn performance berichten krijgt dat de doorgegeven informatie wel degelijk blijkt te kloppen maar dat zij dat nog niet eerder wisten { of mogelijk zelfs ook wel verdrongen hadden }.

Opnieuw zei hij: “You’re energy is amazing.”

Nu ben ik iemand die altijd de goede dingen goed probeer te doen, maar hé. Ik maakte veel mee in mijn leven en ook ik ben wel eens / met regelmaat ‘fucked up.’

Dankbaar nam ik zijn woorden in ontvangst. Nadat ik enkele foto’s maakte voor deze recensie, nam Pascale het toestel van mij over en maakte enkele foto’s van ons samen.

Moe maar zéér voldaan reed ik naar huis en onderweg in de auto zinderde de hele performance nog na in mijn systeem en liet ik die nog eens de revue in mijn hoofd passeren.

Bij thuiskomst was de verleiding groot om nog even televisie te kijken, maar ik besloot om direct een weergave van die avond op de laptop vast te leggen, nu alles nog vers in mijn geheugen gegrift stond.

De kwaliteit van de briljante bijeenkomst, de interactie(s) met hem, de gasten, de spirits { vertaald door Martijn }, de verbindende sfeer en nog veel meer resulteerde bij mij in de conclusie dat ik het bijwonen van zo’n performance alleen maar kan aanbevelen én kan aanraden! Ik zeg: ‘Doen!’

 

Wilt u ook een performance { op de ticket staat: theatershow, maar in mijn optiek is dat niet het juiste woord } bijwonen?

Neem dan een kijkje op zijn website.

Hoewel: tijdens het checken van zijn agenda zag ik meerdere performances al verschieten van ‘te boeken’ of ‘Nog enkele tickets beschikbaar’ in ‘Sold Out.’

Niet getreurd: ook volgend jaar staan er nog veel performances in de planning …

Als hij over een jaar of zo weer een performance geeft: ik ben er bij! Al hoop ik niet dat er dan weer een periode tussen zit van vier jaar { Assen, De Bonte Wever: november 2019 en Assen, Van der Valk: september 2023 }.

Waardering: 5 uit 5.

 

Van Harte Aanbevolen!

 

Zelf bezoeken?

 

Derek Ogilvie

Zie de performances op https://derekogilvie.com/tour/

 

© Cees van der Boom 

 

In de allereerste plaats ben ik dé Trotse Pa van Joanne, Sietske & Irene

 

Arbeidsdeskundige | Politiefotograaf | Recensent | Spreker over Psychologie, Ethiek en meer | Storyteller

 

Eerder werkzaam als: | Psychiatrisch Verpleegkundige | Fotograaf Gemeentepolitie Den Haag & Rijkspolitie District Den Haag | Manager HRM | Directeur HRM | Life-Coach voor mensen met kanker | Re-integratiedeskundige | NOBCO erkend Coach | MCI Mastercoach | NOLOC erkend Loopbaanprofessional & Outplacementbegeleider | Bedrijfsmaatschappelijk werker | Jobcoach | 

 

 

 

Auteursrecht © Cees van der Boom

Overname van {delen van} deze publicatie is

uitsluitend mogelijk met uitdrukkelijke toestemming