Levenskracht & Levensvragen

Recensie - © Cees van der Boom
Recensie - © Cees van der Boom

 

Tobias Reijngoud

 

“Levenskracht & Levensvragen” 

 

Inspirerende gesprekken met Pim van Lommel, Lenny Kuhr, …

 

 Brief aan mijn dochter

 

“Levenskracht & Levensvragen” begint met een brief van Tobias Reijngoud aan zijn dochter Fien. “Jij bent 8, ik word dit jaar 48. In die halve eeuw heb ik een paar dingen geleerd over het leven …”  {p 9}.

 

In die brief houdt hij haar voor dat het er in het leven vooral op aankomt hoe je omgaat met de gebeurtenissen in je leven en in de wereld om je heen: “Diep in jezelf - diep in ieder mens - is een kracht, een levenskracht. Je kunt ook zeggen: een licht. Dat licht is er altijd, wat er ook gebeurt. Net als een stormlantaarn op een schip. Die brandt altijd en gaat nooit uit, of het nu mooi weer is of woest waait en wild stormt. Alleen kan het soms zó hard waaien en kunnen er zóveel golven over de reling slaan, dat je het licht van de lantaarn bijna niet meer kunt zien. Maar ook dan is het er. En zo is het ook met het licht in jezelf. Dat is er altijd …”

 

De symboliek van dit licht, houdt hij zijn dochter voor, staat voor je levenskracht en is de bron van leven diep in jezelf. De bron is er altijd! Hij zegt dan heel mooi dat de weersomstandigheden je soms uit evenwicht brengen maar dat dit er in de kern voor zorgt dat je weggetrokken wordt van de bron in jezelf.

 

Dat vind ik een belangrijk gegeven. We leven in een vluchtige maatschappij en zijn vaak nauwelijks verstild. De volle agenda bepaalt (te) veel. Leef in het nu. Omarm wat zich aandient, hoe dat er ook uitziet, houd ik mij zelf (!) en anderen vaak voor, want, zegt Tobias ook: “de schoonheid zit hem in de stroom van het leven die in alles is.” {p 11}.

 

“Wil je de levenskracht voelen, dan moet je innerlijk stil zijn en je openen voor wat er is.” {p 13}. Hij beschrijft dan de aanleiding voor dit boek en interviewt mensen die - in zijn optiek - over meer levensjaren en levenswijsheid beschikken dan hijzelf. Hij is dan zoekende …

 

Na afloop van alle interviews ziet hij in dat anderen eenheidservaringen hebben; dat het wel dégelijk belangrijk is wat je dóet in het leven en wat je neerzet. Het allerbelangrijkste lees en vind ik dat het gaat om de intentie waarmee je het doet. Handel jij vanuit een verbinding met de bron van het leven en het besef dat alles en iedereen met elkaar verbonden is omdàt alles en iedereen dezelfde levenskracht in zich draagt? {p 16}. ‘Compassie’ is dan een ander woord voor het ervaren van en het handelen vanuit de eenheid … We zijn één! {p 17}.

 

Interviews

 

Alle persoonlijke verhalen van de geinterviewden spreken mij aan en hebben een duidelijke en verbindende boodschap. Enkele haal ik hier aan:

 

Pim van Lommel

 

“Een bijna-doodervaring is een eenheidservaring. Mensen die dat meemaakten hebben het inzicht dat alles en iedereen verbonden is. Want alles bleek één, buiten tijd en ruimte om. Mensen die terugkomen hebben leren inzien dat het in het leven gaat om empathie, compassie en onvoorwaardelijke liefde.” {p 21}. Dàt herken en onderschrijf ik.

 

Zo’n bijna-doodervaring leidt vaak tot non-acceptatie, stelt Pim. Het gebrek aan begrip heeft grote gevolgen. De ervaring op zich is qua inhoud meestal positief maar het effect ervan {de non-acceptatie} is vaak ontwrichting, eenzaamheid en meer. Mensen die door die crisis van een bijna-doodervaring heenkomen, worden vaak indrukwekkende persoonlijkheden. Ze stralen innerlijke rust en evenwicht uit, en gaan liefdevol en ‘omarmend’ om met hun medemensen, zichzelf, de natuur en de aarde. {p 23}

 

Lenny Kuhr

 

“De trekkracht van de ziel … Die is het heimwee naar een staat van zijn die we ooit allemaal gekend hebben … Het is een staat van zijn waarin alles met elkaar verbonden is, waar alles één is. We zijn volkomen leeg en hebben geen interpretaties en meningen over de dingen, over de mensen.” {p 39}.

 

Lenny beschrijft dat het een terugverlangen was naar de eenheid van alles, want “ten diepste zijn we alles. Of ik-loos.” Ze vertelt over visioenen die ze krijgt en dat ze àànvoelt aan dat die grote betekenis hebben! Bijvoorbeeld het visioen van de vlucht eenden die resulteert in een “totaal bewustzijn.” {p 41}

 

Mooi is ook het visioen met de boodschap: “Laat je beker steeds vullen … Je steeds opnieuw laten vullen betekent dat je je eerst moet legen en dat je je moet ontdoen van weetjes, feitjes, vooringenomenheid en interpretaties.”

 

Het verlies van haar stem {p 46} leidt eerst tot onrust {en rouw} maar resulteert uiteindelijk in een steeds diepere, innerlijke stilte {p 48}. “Crises zijn voor mensen vaak aanleiding om nieuwe wegen in te slaan, om afscheid te nemen van het oude en zich te verheffen naar het nieuwe” {p 49} en “De weg die ik ben gegaan heeft mijn hart steeds meer geopend en heeft me oordeel-loos gemaakt.” {p 50}

 

Meer verhalen

 

       Irene van Lippe-Biesterfeld beschrijft heel mooi: “Je bent een druppel in de oceaan. Ieder mens is een druppel. Daarom doe je ertoe. Daarom doet ieder mens ertoe. Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat je een heldere druppel bent.” {p 59}

 

       Anne Gaay Schouwenaar heeft het juist over “Zorgvuldig leven. Dat is de kern. Dat betekent zélf de regie voeren over je leven. Je dagen en uren goed beheren. En het betekent ook jezelf bij de hand nemen en verantwoordelijkheid opvatten voor het leven.” {p 71} Ze heeft het dan ook over ‘lekprikkers’ of ‘energiegevers.’ ({p 73}

 

       Awraham Soetendorp stelt juist dat we in een moeilijke tijd leven met mondiale vraagstukken en dat het gaat over vluchten voor de oorlog, klimaatcrisis en tegelijkertijd de opkomst van polariserende en verdelende krachten in de samenleving en de politiek. {p 87}

 

       Herman Wijffels haakt daar op in: “Ik kijk naar het leven als een groot ontwikkelingsproject.” Het gaat dan om ont-wikkelen {p 101} en om de harmonie tussen mensen; de harmonie tussen mens en aarde en de harmonie van alle leven op aarde en het kosmische pad.” {p 103} Vervolgens stelt hij: “Hóe de omslag ook zal plaatsvinden: hij is noodzakelijk. Velen schrokken van de verkiezing van Trump. Maar het zou heel goed kunnen dat deze man instrumenteel is bij het ten val brengen van het oude systeem. Hij is mogelijk iemand die door de historie omhoog wordt gewoeld om het einde van het lineaire en materialistische denken te bevorderen. En dat doet hij júist door heel erg vast te houden aan het oude.” {p 111}

 

       Huub Oosterhuis concludeert: “Uiteindelijk draait het om één woord: ‘Liefde.’ Zonder liefde is niets natuurlijk. Daarom zoekt iedereen in zijn leven liefde, in vele vormen en gestalten. Bij liefde gaat het niet alleen om verliefdheid of om huwelijkse liefde. Die doen allemaal mee! Maar liefde is veel breder dan dat. Het is: er zijn voor de ander.” {p 125}

 

Je leest ook nog mooie beschouwingen van Asse Aukes en Jan Terlouw maar ik geef niet alles prijs …!

 

Mijn conclusie

 

De schrijver is midden-veertig en start een zoektocht met vragen die in die leeftijdsfase bij hem opkomen. Veel mensen zijn in mijn optiek ‘zoekende;’ voor hem is die zoektocht en zijn die vragen de basis van dit boek.

 

Het zijn stuk-voor-stuk mooie en inspirerende verhalen. Ze nodigen zeker uit tot ‘stilstaan,’ tot inzicht, reflectie en verder onderzoek. We leven nu in een tijd die erg gekenmerkt wordt door het ego en het ‘ik’-zijn. Dat schrijft ook Marianne Williamson in Terugkeer naar Liefde en Thomas Moore in De Ziel kent geen Leeftijd.

 

Inzichten zie ik terug in de verhalen van de mensen die Tobias interviewt; ze geven een inkijkje in hun leven. Mensen die een verhaal hebben. Mensen die iets willen delen. Mensen die willen verbinden.

 

Waarom? Omdat we allen één zijn. Het gaat over compassie, {dat spreekt mij aan want daar houd ik mij volop mee bezig}, over oordeel-loos zijn {idem: ik beoefen oordeelloos luisteren} en over liefde. In oprechte en volle verbinding. Zonder verborgen agenda maar in compassie!

 

Waardering: 5 uit 5.

 

Van Harte Aanbevolen!

 

Zelf lezen?

Levenskracht & Levensvragen

Inspirerende gesprekken met Pim van Lommel, Lenny Kuhr,  …

Tobias Reijngoud

ISBN : 978-90-202-14703 1e druk 2018

AnkhHermes

 

© Cees van der Boom

 

Trotse pa van Joanne, Sietske & Irene

 

Geregistreerd- (RAD) & Gecertificeerd Arbeidsdeskundige (CERT-AD) | Life-coach voor mensen met kanker | MCI Mastercoach | Re-integratiedeskundige | NOLOC erkend Loopbaanprofessional | NOBCO erkend Coach | Storyteller | Spreker | Recensent | Jobcoach | Reiki Master

 

Bewerking cover: Remko van Rijthoven ~ Vormzinnig